In Mexico-Stad is er sprake van een “opstand” van de aanhangers van “corridos tumbados”

"Schrap dat, kameraad Chucho!", dringt een stem door de microfoon. En kameraad Chucho waagt de sprong: hij legt zijn handen op de requinto [kleine gitaar], en de trillingen van de snaren vermengen zich met het oorverdovende geluid van de regen die op het dak van deze bar in de wijk Roma in Mexico-Stad klettert.

Binnen enkele ogenblikken beginnen een tololoche [een instrument uit de basfamilie dat wordt gebruikt in traditionele Mexicaanse muziek], trompetten, een basgitaar en gitaren op de maat te spelen. Dan kondigt de stem van de omroeper het begin van de vijandelijkheden aan: "De gitaren hebben gebruld, het kan me geen reet meer schelen." Het publiek is al opgehitst, er klinken kreten, fluittonen, applaus klinkt, de telefoons worden uit de kast gehaald. Er is geen weg terug.

Het is dinsdagavond en morgen, op naar het werk, naar het werk, naar de kolenmijn, maar dat maakt niet uit. Het maakt ook niet uit dat de stortregens deze week de stad in totale chaos hebben gestort , met straten die rivieren zijn geworden en verstopt met auto's die vastzitten in het water. Het is 22.00 uur en meer dan 500 mensen haasten zich naar deze nieuwe editie van Los Guitarrazos, die na amper vijftien concerten al een instituut is geworden. Een kleine rev.